Monografia jednego tylko, ale na tle całej działalności artystycznej Michała Waszyńskiego, szczególnego filmu z 1937 roku, [?] wyjątkowo jasno prezentuje bardzo skomplikowany i rozległy w istocie temat. Waszyński należał do najwybitniejszych przedstawicieli kinematografii polskiej w okresie międzywojennym, a po wojnie dał się poznać na forum międzynarodowym jako reżyser, współreżyser, a przede wszystkim producent, współpracując z takimi twórcami, jak Orson Welles, Wyler czy Mankiewicz.

[Z recenzji prof. dr. hab. Wiesława Juszczaka]